Kanker zet je wereld op zijn kop, niet alleen van jou maar ook van je naasten. In eerste instantie gebeurt er veel, vanaf de diagnose krijgen tot de drukke periode van behandelingen en herstel. Je zal veel gesprekken krijgen met behandelaars, zorgverleners en bezorgde naasten. Daarna komt er, waarschijnlijk ook voor jou, een moment dat het oorverdovend stil wordt. De behandeling is gedaan en het lijkt alsof iedereen overgaat tot de orde van de dag. Het lijkt bijna of je er helemaal alleen voor staat. Je hebt het gevoel dat na al die tijd, de bescherming die alle behandelingen boden, wegvalt. Je hebt nog veel vragen en angsten maar wil anderen er niet te veel mee belasten. Je wil praten met iemand die naar je luistert en je begrijpt. Horen hoe een ander ermee omgaat, herkenning zoeken, afleiding.